Yalnızlığı Kandırıyorum

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı;

Bir zarif esmeri kollarıma alıyor,

Hiç görmediğim sokaklarda,

Hiç inanmadığım laflar ediyorum;

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı.

 

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı;

Bir sal geçiyor yalıboyundan,

Bakarken gözlerim kamaşıyor;

Hayat yaşamaya değer diyorum,

Yarınlar görülmeye değer;

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı.

 

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı;

Unutuyorum bütün çaresizliği

Ve kimsesizliği, oracıkta unutuyorum;

Hiç inanmadığım laflar ediyor,

Adını bilmediğim birine sarılıyorum;

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı.

 

Yalnızlığı kandırıyorum, gözlerim kapalı;

Uzattıkça uzatıyorum zamanı,

Açtıkça açıyorum ağzımı.

Bir tren geçiyor kalenin ardından,

Ellerimiz sırılsıklam kenetlenmiş,

Bırakmak istesen de bırakamıyorsun,

Kalbinin vuruşundan anlıyorum;

Yalnızlığı kandırıyorum.

*Orhan Veli'ye saygıyla...